کوفته گری
هنر کوفته گری یا فولادسازی در واقع صنعتی است برگرفته از ساخت اشیاء آهنی که به صورت هنری توسعه یافته است. این هنر از دوره هخامنشیان با ساخت جنگ افزار و مهر رایج بوده، اما آن چه ما امروزه از این هنر می شناسیم یعنی استفاده از فولاد و زرکوبی و مطلا کاری روی آن، از دوره سلجوقیان رواج یافته است. ودر دوره صفویه که مذهب شیعه در کشور رسمیت یافت این هنر در علامت‌سازی و ساخت مجسمه حیوانات و پرندگان برای تزیین علامت رایج شده است. در دوره قاجاریه هم علامت‌سازی توسعه زیادی یافت و روش‌های مختلفی در این هنر به کار گرفته شد.
روش کار
در هنر کوفته‌گری برای ساخت اشیاء مختلف ابتدا قسمت‌های مختلف طرح را روی کاغذ کشیده، سپس طرح را روی ورق فولادی منتقل نموده و برش می‌زنند. سپس ورق فولادی را درون کوره قرار می‌دهند تا کاملا سرخ شود، فولاد سرخ شده را روی سندان چکش‌کاری می‌کنند تا شکل مورد نظر به دست آید. پس از ساخت قسمت‌های مختلف شیء آن را با جوش آهن یا برنج به یکدیگر متصل می‌کنند تا طرح کاملی از شیء حاصل شود.
طلاکوبی، کوفته گری
در این رشته از هنر که قدمت زیادی دارد، هنرمند به ساخت اشیاء و حجم‌هایی با جنس فولاد می پردازد که سطح رویی آنها با مفتول طلا، برنج یا نقره طراحی و نقش‌اندازی می‌گردد. کوفته‌گری همان طلاکوبی بر روی فولاد است. در گذشته طلاکوبی روی فلزاتی مانند مس، برنج مفرغ، نیز انجام می‌شد.
برای دیدن نمونه‌ای از حجم کوفته‌گری اینجا را کلیک کنید.
موج‌دار کردن فولاد با طلا و نقره را “طلا کوبی” می‌گویند که به زرکوبی یا طلاکاری نیز مشهور است. ابزار عمده زرکوب، کارد طلا کوبی است که محلی که باید طلا کوبی شود را به شکل ضربدر دندانه دندانه و زبر نموده، سیم زر یا نقره به ضخامت هفت صدم میلی‌متر در آ ن گذاشته، چکش‌کاری می‌کنند. سپس با سنگ عقیق یا یشم آن را پرداخت می‌کنند تا ضمن درخشان شدن، بهتر به زمینه فولادی جفت شود.
در گذشته طلا کوبی روی فلزاتی مانند مس، برنج و مفرغ نیز انجام می‌شد، اما امروزه هنرمندانی در گوشه و کنار کشور به ویژه در اصفهان و تهران آثار زیبای فولادی خلق می‌کنند که در داخل و خارج کشور طرفداران زیادی دارد.
دیدگاه خود را بنویسید